Jak to często bywa, tak i tym razem niezwykle przydatny okazał się pewien szanujący się, szczęśliwy zbieg okoliczności, bądź jak najzwyklejszy stary i poczciwy przypadek. I choć z dziecinną naiwnością warto wierzyć w czarowne zrządzenie losu, czy przeznaczenie prowadzące z figlarnym uśmiechem, zwykłych ludzi niezwykłymi ścieżkami – faktem jest, iż pewnego letniego dnia na drodze członków lipnowskiego zespołu Edgar Tut stanęli panowie, a wówczas być może jeszcze chłopcy z zespołu Power of Trinity oraz I.T.N.O.W?. Był lipiec roku 2004, festiwal w Węgorzewie – ów zbieg okoliczności, los, przypadek, czy jak jeszcze inaczej złośliwca nazwiemy, ukartował spotkanie zwieńczone spontanicznym koncertem nad mazurskim jeziorem oraz snuciem planów na kolejne spotkania. Wtedy to powstał pomysł zorganizowania w Lipnie wyjątkowego festiwalu i nadania mu nazwy, jakże kojarzącej się z Lipnem, miastem z Lipą w herbie, nazwy kryjącej w sobie pewien podtekst, może nawet wymówkę, a już dwudziestego ósmego sierpnia roku 2004 roku lipnowskie kino Nawojka zadrgało dźwiękami serwowanymi przez grupy Snop, Edgar Tut, Prząśniczki, Ś.P.A. oraz Power of Trinity przy wtórze roztańczonej gawiedzi.

Taka to była pierwsza Lipa, pierwsza z Lip i taka to legenda o jej narodzinach.

Na czym polegała jej wyjątkowość? O tym już niech opowiedzą Wam Ci, którzy wtedy tam byli. I w taki to sposób, być może nawet wspomniany poczciwy przypadek wprowadził do naszego spokojnego i leniwego lipnowskiego krajobrazu krzykliwy i nieprzewidywalny festiwal o tej niejednoznacznej nazwie. Po 2004 roku wiele się zmieniło, kilka historii bezwiednie dopowiedziało się do końca i mogłoby się wydawać, że słowo koniec będzie tu słowem klucz – nic bardziej mylnego – myśl o Lipie przetrwała i kiedy dojrzała na nowo, festiwal Lipa w poszerzonej formie, już jako wydarzenie cykliczne, wpisał się na stałe w kalendarz kulturalny miasta oraz regionu.

Konkurs Lipa jest spotkaniem zespołów muzycznych / wykonawców, zarówno niezależnych, jak i pracujących pod patronatem dowolnych instytucji. Formuła konkursu naturalnie wymaga wskazania najlepszych, jednak myślą przewodnią twórców festiwalu jest czysto przyjacielskie muzyczne zetknięcie  i to nie wyłącznie twórców, ale i odbiorców, organizatorów, jurorów, sponsorów, jako jednego żywego organizmu. Ten festiwal nie może podporządkowywać się nudnym schematom, powinien tętnić, oddychać, puszczać oko, stąd też nieco prześmiewczy ton jego nazwy oraz nazw nagród, choć samo ich przyznawanie należy traktować jak najbardziej serio.

Jeśli i Ty - Artysto dowolnej maści czujesz, że ramy istnieją wyłącznie po to, by było poza co się wymknąć – zapraszamy!